φυλακιτικός

-ή, -όν, Α [φυλακίτης]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους φυλακίτας, στους αστυνομικούς τής Αιγύπτου («φυλακιτικὸς κλῆρος», πάπ.)

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φυλακιτικόν

το ποσό που κατέβαλλαν οι ιδιοκτήτες καταστημάτων, αποθηκών ή αγρών για να πληρώνονται οι φυλακῑται.